[นิยายแปล]กาวฮีล - ตอนที่ 58
Ch.58 – สถานการณ์ผิดปกติ
Provider : เอ้าตายเฉย
Chapter 12 : สถานการณ์ผิดปกติ
—มุมมองราอุส—
ภาพที่ซีคลอยมาพร้อมกับดาบเวทย์นั่นทำให้ผมตกตะลึง
ซีคที่พยายามจะปิดชีพมันแล้วไม่ได้ลดการระวังตัวลง
ตอนแรกมันยากมากที่เขาจะปลิวมาแบบนี้แม้ว่าจะลดการป้องกันลงก็ตาม
นอกจากนี้พละกำลังกายของนกฟีนิกซ์มันต่ำกว่ามอสเตอร์ระดับสูงทั่วไปเลยด้วยซ้ำ
และถ้ามันยิงลูกไฟมาก็ไม่มีทางที่ผลักซีคมาได้ไกลขนาดนี้
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่สามารถซ่อนความสับสนได้เลย
ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมคงได้นั่งอึ้งนานกว่านี้
「กร๊าาาาาาาากกกกกกกกกกก!」
「หวาาาาาาา-!」
สถานการณ์ผิดแปลกนี่ไม่สามารถทำให้ผมมานั่งงงได้อีกต่อไป
…ร่างกายของนกฟีนิกซ์ขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับเสียงคำรามดังกึกก้องทำให้เราต้องตั้งสติอีกครั้ง
แปลกเกินไปแล้ว
นกฟีนิกซ์ที่ควรจะหมดแรงไปแล้ว ไม่สิตอนนี้มันกลับมามีพละกำลังมากกว่าเดิมเสียอีก
ราวกับว่าแสดงให้เห็นถึงร่างกายที่เติบใหญ่ขึ้นบาดแผลที่ผมสร้างไว้ก็ถูกฟื้นฟูจนหมดสิ้น
ความเงียบเข้าครอบงำสถานที่แห่งนี้เนื่องจากความผิดปกติของนกฟีนิกซ์มันยังดำเนินต่อไป
เมื่อมองไปด้านข้างผมก็เห็นอาร์เมียที่ดูเหมือนไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น
แต่ผมเองก็รู้โดยสัญชาติญาณว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน
เพราะว่าบรรยากาศมันใกล้เคียงกับตอนสู้กับไฮดร้าเลยยังไงล่ะ
…ใช่แล้ว เจ้านกฟีนิกซ์มันกลายพันธุ์แล้ว
ถ้าเราปล่อยให้นกฟีนิกซ์กลายพันธุ์ การต่อสู้จะยากขึ้นอย่างมาก
「เวรเอ้ยยยยย!」
หลังจากได้ข้อสรุปเช่นนั้นผมก็จับมีดสั้นพร้อมกับวิ่ง
ร่างกายของนกฟีนิกซ์มันฟื้นฟูขึ้นมาจนผิดปกติ
พอเห็นเช่นนั้นเองก็รู้สึกไม่สบายใจ
ถ้าร่างกายของมันฟื้นฟูเต็มที่แล้ว มันก็จะใส่เกราะเพลิงอีกรอบ
ในกรณีนี้ผมที่มีแค่มีดสั้นคงไม่สามารถสร้างบาดแผลให้มันได้เลย
กล่าวอีกนัยหนึ่งผมต้องจัดการมันก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์เช่นนั้น
…อย่างไรก็ตามผมก็ไม่มั่นใจเลยว่าจะสามารถจัดการมันได้
「อย่าให้มันรอดเชียวนะพี่ชาย!」
ไม่ใช่เพียงแค่ผมที่สังเกตถึงการกลายพันธุ์ของนกฟีนิกซ์
นาร์เซน่าที่ต่อสู้กับไฮดร้ากลายพันธุ์มาก่อนก็ตระหนักได้เช่นกันและเริ่มออกวิ่ง
「ฮ่าหหหหหหหหห์!」
นาร์เซน่าซึ่งอยู่ใกล้นกฟีนิกซ์มากกว่าผมพยายามเข้าไปโจมตีมันในทันที
วินาทีต่อมากำปั้นของนาร์เซน่าก็จมลงไปในร่างของนกฟีนิกซ์ที่ไม่เคลื่อนไหว
「กร๊ากกกกกกกกกกกวก!」
「คึ่ก-!」
…แม้เธอจะโจมตีโดนเข้าอย่างจังก็ตามแต่ก็มีเลือดไหลออกมาเล็กน้อยจากปากของมัน
อวัยวะภายในของฟีนิกซ์น่าจะได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีเมื่อกี้นี้ แต่ต่างจากมนุษย์หรือมอนสเตอร์ทั่วไปมันเป็นบาดแผลที่ทำให้มันหายได้ทันที
แม้ว่าจะได้รับความเสียหายอย่างหนักจากการโจมตีของนาร์เซน่า แต่สิ่งที่เธอทำลงไปก็เป็นได้แค่การชะลอเกราะเพลิงของมันไม่กี่วินาที
นั่นแสดงให้เห็นว่าความสามารถของนกฟีนิกซ์พุ่งสูงมากแค่ไหนหลังจากกลายพันธุ์ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะสามารถเอาชนะมันในตอนนี้ได้
หากมีเวลาให้โจมตีก็จะต้องโจมตีให้ตายในครั้งเดียวเท่านั้น
ใช่ก็เหมือนกับไฮดร้าก่อนหน้านี้นั่นละ
แต่ผมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลย
เพราะบาดแผลที่ผมสร้างมาทั้งหมดมันเกือบจะหายหมดแล้ว
ดาเมจที่นาร์เซน่าสร้างก็ช่วยได้ แต่ว่าเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น
มันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผมในการเข้าประชิดเจ้านกฟีนิกซ์ในตอนนี้และโจมตีมันก่อนที่เกราะเพลิงจะกลับมาทำงานอีกรอบ แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยเพราะตอนนี้พละกำลังของผมนั้นไม่เต็มที่
「แม้จะเป็นแบบนั้นก็เถอะ แต่ว่าาาาาาา!」
แม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้และพยายามใช้เวทย์เสริมพลังกายเข้าไป
ก่อนที่จะหยุดมัน ผมต้องใช้เวทย์เสริมพลังกายแม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่แทบจะหมดแรงเต็มทีแล้วก็ตาม ท่าทางก็แทบจะหมดแรงแล้วราวกับเป็นไปไม่ได้เลย
ทั้งหมดนั่นก็เพื่อเสริมพลังกายให้ได้สักเล็กน้อยก็ยังดี
「………หือออ?」
———ตอนนั้นเองผมก็ตระหนักได้ว่าร่างกายผมรู้สึกแปลกๆ และเริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ
แต่เดิมแล้วการเสริมพลังกายโดยการใช้เวทย์และคิไม่ใช่สิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นสกิล
ท้ายที่สุดนั้นการเสริมพลังกายมันก็เป็นอะไรที่เลวร้ายและผิดเพี้ยนเกินกว่าจะเรียกว่าสกิลและนั่นคือเหตุผลที่กลายเป็นว่ามันคือเคล็ดลับของผม
ดังนั้นผมจึงรู้ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่มันมีข้อจำกัดและอันตรายแค่ไหนในการใช้เวทย์เสริมพลังกาย
นั่นคือเหตุผลที่ผมรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากขณะที่วิ่งไปด้วย
ความผิดปกติของเวทย์เสริมพลังกายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ร่างกายที่ได้รับการเสริมพลังแล้ว ปัจจุบันตอนนี้มันเหมือนกับผมอยู่ในสภาพก่อนเตรียมพร้อมเลยก็ได้
ด้วยวิธีนี้เองร่างกายผมอาจจะได้รับผลกระทบจากเวทย์เสริมกำลังด้วยก็ตาม มันเป็นอะไรที่ต้องค่อยเป็นค่อยไปไม่ใช่ก้าวกระโดดแบบนี้
แต่ถึงอย่างนั้น ตอนนี้ผมก็เสริมพลังกายและคิแบบสบายๆซึ่งต่างจากเมื่อก่อนลิบลับเลย
รู้สึกแปลกๆความรู้สึกที่ว่าร่างกายเบาหวิวและไร้ซึ่งความเจ็บปวด
นั่นไม่ใช่ความรู้สึกไม่สบายใจอย่างเดียวที่ผมมี
คำถามมากมายแล่นเข้ามาภายในหัวของผม ว่าทำไมมันเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น อะไรเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้
「ถ้าด้วยสิ่งนี้ละก็ อาจจะทำได้ก็ได้!」
อย่างไรก็ตามผมเลิกคิดและยิ้มออกมา
ตรงหน้าของผมคือเจ้านกฟีนิกซ์ยังไม่ขยับเขยื้อนไปไหน
ถ้าเป็นตอนนี้ผมสามารถจัดการมันก่อนที่มันจะเปิดใช้งานเกราะเพลิงอีกครั้ง
ด้วยความมุ่งมั่น ผมถีบพื้นและยกมีดสั้นขึ้นมา
「ว๊ากกกกกกกกกกกกกก!」
เมื่อตระหนักได้ถึงปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้น นกฟีนิกซ์ก็เริ่มเคลื่อนไหว
ผมไม่รู้หรอกตอนนี้มันรู้สึกเช่นไร
อย่างไรก็ตามผมรู้สึกว่า มันรู้ว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในวิกฤตแล้วและมันเริ่มเคลื่อนไหวด้วยความหวาดกลัว
“เหตุใดความแข็งแกร่งของหมอนี่ถึงเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่โจมตีกัน มันเป็นอย่างที่คิดเลย”
「แกช้าเกินไปแล้วเว้ย」
หลังจากพูดเช่นนั้นผมก็เหวี่ยงมีดสั้นลง
วินาทีถัดมามีดสั้นตัดลึกเข้าไปในหัวของนกฟีนิกซ์