[นิยายแปล] ก็แค่ลูกสาวดยุกที่ผ่านทางมา - ตอนที่ 11
Ch.11 – บทแรก ตอนที่11 อีกครั้ง
Provider : ไม่มีเพจแล้วสบายดีแฮะ
元、落ちこぼれ公爵令嬢です。
บทแรก ตอนที่11 อีกครั้ง
จังหวะที่แคลร์คิดว่าหมดสติล้มลง เธอก็ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาทันที。
แสงที่คิดว่าเป็นออโรร่า แต่ว่ามันก็แตกต่างออกไป。
นี่คือแสงจากหลอดไฟนั่นเอง。
「อะเร๊ะ มินามิ เมื่อกี๊หมดสติไปเหรอ？」
ริโกะพูดมาเช่นนั้น。
เมื่อดวงตาเริ่มชินกับแสงสว่าง มินามิก็รู้สึกตัว。
……ที่นี่คือห้องของตัวเองที่คุ้นเคย。
「อืม ไม่รู้สิ มันมึนๆ」
ได้ทำการตอบกลับไปทันที แต่ด้วยเสียงที่ไม่ใช่ของแคลร์มันจึงรู้สึกแปลกๆ。
วันนี้ไม่ใช่วันหลังจากส่งรายงาน。
เป็นวันที่หนังสือแฟนบุคเกมจีบหนุ่มที่ชื่นชอบ『ไต่อำนาจ♡ETERNAL LOVE』วางแผง ซึ่งได้ซื้อกลับมาพร้อมของพรีออเดอร์。
กี๊งงงงง。
เสียงกาต้มน้ำดังขึ้นมาจากในครัว。
（จริงสิ มีชาปรุงรสที่เตรียมไว้เพราะคิดว่าริโกะจะชอบนี่นา）
เมื่อคิดดังนั้นก็เคลื่อนไหวร่างกายอย่างธรรมชาติ。
แต่ว่า มันอะไรกัน。
（ความรู้สึกเบลอๆ ที่เป็นตัวเองแต่เหมือนไม่ใช่ตัวเองอย่างนี้……）
เมื่อชงชาเสร็จ ก็กลับไปที่โต๊ะที่ริโกะนำผลไม้แห้งและถั่วคาราเมลที่ซื้อเองออกมาวางไว้。
（ทีมีจานดูย่าก่อนหน้านี้นี่นา……）
เมื่อหัวเริ่มโล่ง ความทรงจำมันก็ผุดขึ้นมา。
และเมื่อเห็นหนังสือแฟนบุคที่ตั้งอยู่บนโต๊ะก็ถึงกับพูดไม่ออก。
「……！」
ริโกะที่สังเกตได้ถึงสีหน้าของมินามิจึงพูดขึ้นมา。
「ตกใจที่หน้าของคู่หมั้นแคลร์มีหลายหน้าละสิท่า！ ก็นะ นางเอกของเกมนี้ก็อย่างชื่อเกมนั่นแหละ ค่อนข้างแย่ แต่ว่าคู่หมั้นแคลร์นั้นเป็นด้านตรงข้าม ดั่งดอกไม้เยียวยาจิตใจเลยน้า～。เป็นคุณหนูไฮสเปคสมบูรณ์แบบ ได้รับความนิยมมากกว่านางเอกและเป้าหมายการจีบเลยนะ！」
「เห……」
ทำการตอบกลับแบบน้ำเสียงแห้งๆ。
「เอ๋ ไม่ค่อยมีปฏิกิริยาเลยอ่า！？ มินามิกังวลถึงแคลร์คู่หมั้นไม่ใช่เหรอ！ สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับแคลร์ในรูทของท่านอัสเบลไม่ใช่รึ。เป็นเรื่องน่าเสียดายนะในรูทของท่านอัสเบล แต่ในรูทอื่นๆเนี่ยไฮสเปคเป็นอย่างมาก ทั้งความสามารถที่ทำพวกเป้าหมายการจีบเป็นเด็กอมมือไปได้เลย ทั้งการเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์อะไรพวกนี้」
ริโกะพูดอย่างต่อเนื่องไม่หยุด。
「นั่นสิ……นะจ๊ะ」
อย่างไรก็ตาม มันจะเป็นอย่างนั้นแน่หรือไม่ แคลร์ก็ไม่รู้ได้。
ภาพสีที่ปรากฏบนจอ มันทำให้นึกถึงฉากที่กำลังดุอัสเบลและให้คำแนะนำพวกอัศวิน。
「หืม？ มินามิ？ วิธีการพูดแตกต่างจากทุกทีนะ？」
ในโลกนี้มันสมจริงเกินกว่าที่จะเป็นความฝัน。
หนังสือแฟนบุคที่หยิบขึ้นมาก็ทั้งหนักและหนา กลิ่นหอมของชาที่พึ่งชงมาใหม่และแอปเปิ้ลกับแอปริคอตก็โชยเข้าจมูก。
เหนือสิ่งอื่นใด สิ่งที่อยู่รอบๆตัวมันให้ความรู้สึกสมจริง ไม่รู้สีกแปลกอะไรทั้งสิ้น。
จำได้ทั้งตอนที่ซื้อชาดำ ทั้งตอนที่เจอหน้าพ่อแม่ของริโกะเพื่อนสนิท。
ทั้งที่เมื่อกี๊ยังจำได้ว่ายืนอยู่บนชายหาดเท้าแตะทรายแท้ๆ แต่เท้าตอนนี้ของมินามินั้นอบอุ่นพร้อมกับรอยของถุงเท้าที่พึ่งถอดไป。
และตัวเองไม่ใช่แคลร์แต่เป็นมินามิ……。……ที่นี่มัน。
（ฝั่งไหนเป็นความฝันกันแน่นะ）
ริโกะทำการพูดต่อในขณะที่มินามิยังคงมึนงง。
「รอแฟนดิสก์ที่มาพร้อมกับแฟนบุคเล่มนี้อย่างใจจดใจจ่อเลยนะ！ ที่ตั้งใจรอเนี่ยเพราะมีโฆษณาบนSNSว่าจะมีเป้าหมายจีบใหม่ล่ะ！ ดูเหมือนจะมีหลายรูทด้วยล่ะ……คืนนี้ต้องโต้รุ่งซะแล้ว！」
จากนั้นก็ได้ทำการถามริโกะที่กำลังคึกเต็มที่อยู่。
「นี่『ไต่อำนาจ♡ETERNAL LOVE』มีกล่าวถึงเกาะลินเดลไหม？」
「เกาะลินเดล……？ ก็เล่นเกมนี้มาเยอะพอดู แต่ว่าเกาะลินเดล？ ไม่มีนะ。ไอ้คล้ายๆกันที่จำได้ก็คือ ประเทศลินเดลเก่าที่เป็นบ้านเกิดของแม่แคลร์คู่หมั้นล่ะน้า」
（แม้ของแคลร์มาจากประเทศลินเดล……หมายความว่ายังไงกัน？）
「ก็นั่นสิเนอะ」
ขณะที่กำลังรู้สึกไม่สงบในใจ ก็ได้ทำการเปิดหน้าหนังสือแฟนบุค。
（……นี่มัน……！）
ตรงนั้นที่เป็น2หน้าควบ มีรูปเกาะลินเดลหน้าสีอันกว้างขวางที่พึ่งเห็นมาเมื่อตอนกลางวัน。
ทั้งทะเลสีฟ้าอันสวยงาม ทั้งปราสาทที่แม้จะเล็กแต่ก็ให้ความรู้สึกที่ตั้งตระหง่าน ทั้งดอกไม้หลากหลายสี ทุกอย่างล้วนอยู่ตรงนั้น。
ตรงขวาบนของหน้ามีข้อความเขียนไว้ว่า『เรื่องราวภาคต่อพิเศษจากทรูเอน！ เจ้าชายที่นางเอกจะได้พบบนเกาะที่สวยงาม』。
ทันใดนั้นเองใจมันก็เต้น ตุบตับ。
ใจนึงก็อยากรู้หน้าต่อไป แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากรู้คำตอบ。
（แล้วทรูเอนนี่มันเป็นยังไงแล้วนะ）
มินามิขุดค้นความทรงจำที่ได้เล่น。
งานเลี้ยงจบการศึกษาที่โรงเรียนชนชั้นสูงของราชวงศ์。นางเอกมองอัสเบลและแคลร์เข้ามาอย่างยิ่งใหญ่ด้วยสายตาที่โหยหา โดยที่รอบๆข้างต่างเต็มไปด้วยเป้าหมายการจีบ。เป็นภาพที่ทุกคนต่างเป็นมิตรมีความสุข。
เป็นงานเลี้ยงจบการศึกษาที่ไม่ธรรมดาเพราะเป็นการประกาศการหมั้นหมายอย่างเป็นทางการของอัสเบลและแคลร์。ไม่ใช่ฉากจบที่หรูหราอะไรนัก ก็แค่นางเอกไปรอบๆสร้างฮาเร็มไปทั่วในงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ โดยที่มีแขกจากประเทศข้างเคียงเข้าร่วมด้วย。
（อะเร๊ะ……ถ้าจำไม่ผิดในนี้……）
ฉากหลังในความทรงจำที่ขุดขึ้นมา มีหนุ่มหล่อดวงตาสีเขียวมมรกตผมบลอนด์อยู่。
（วีค！）
ริโกะที่กำลังสงสัยว่าทำไมมินามิถึงยังไม่เปิดหน้าต่อไปก็ได้พูดขึ้นมา。
「เจ้าชายเป้าหมายการจีบใหม่จะเป็นยังไงน้า！」
และก็เปิดหน้าต่อไปในทันที。
「อ๊ะ……」
ตามที่คาดไว้ รูปที่อยู่บนหน้าที่ไม่ได้ตั้งใจจะเปิดก็คือ วีค นั่นเอง。
「อ๊ะ。เขาที่เป็นตัวประกอบฉากหลังในทรูเอนนี่นา！？ ก็คิดอยู่ว่าเท่ดี！ ท่านอัสเบลที่จริงจังก็ดี แต่เด็กหนุ่มน่ารักก็สุดยอด！！」
ริโกะมองจ้องเข้าไปอย่างคึกเต็มที่。
（สิ่งที่ดูเหมือนเด็กก็มีแต่น้ำเสียงเท่านั้นแหละ。เขาน่ะยอดเยี่ยมมาจากข้างในเลย……อะเร๊ะ？ ）
คำพูดของริโกะสะท้อนก้องในใจของแคลร์。
ในหัวของมินามิเริ่มสับสนอีกครั้ง。
เมื่อเอื้อมมือไปหยิบถั่วคาราเมลที่จาน。และเอาเข้าปาก เนื้อสัมผัสที่กรุบกรอบและรสคาราเมลทำให้ในปากน้ำลายสอ。
（อื้ม ไม่ใช่ความฝัน）
จากนั้นก็หยิกแก้ม2ที。ครั้งแรกเบาๆ。และครั้งที่2หนักๆ。
（เจ็บ）
（มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นล่ะน้า）
มีความรู้สึกของความไม่เชื่อและความเชื่อผสมปนเป และในตอนนี้ก็รู้สึกถึงความเป็นมินามิมากขึ้น。
「ริโกะ……เกมนี้ มีVRอะไรพวกนี้ไหม？」
ทั้งที่รู้คำตอบ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม。
「พูดอย่างกับฝันไปได้！ แต่ว่านั่นก็คงจะดีน้า。อยากเห็นเป้าหมายการจีบของเกมนี้ด้วยVRจัง！ การที่จะได้เห็นเป้าหมายการจีบแบบจริงๆใกล้ๆเนี่ย……！！」
ริโกะดูจะตกอยู่ในโลกมโนเรียบร้อยไปแล้ว。
มินามิเป็นนักศึกษาที่อาศัยอยู่คนเดียว ทั้งของหวานที่ชอบ ทั้งเกมที่ชอบ ทั้งของกินที่ชอบ ทั้งผ้าห่มที่ชอบ ทั้งชุดวันพีชที่ชอบ ทั้งหมดล้วนอยู่ในห้องนี้。
สถานที่ที่กำลังอยู่ในตอนนี้คือเมืองโตเกียวในยุคปัจจุบัน。
แต่ถึงอย่างนั้น ตัวเธอเองกลับจำปฏิสัมพันธ์ที่มีกับตัวละครในเกมได้อย่างชัดเจน。
ใบหน้ายิ้มของโดนี่ ใบหน้าคิดมากของคีส。มืออันอบอุ่นของรุยที่ร่ายพรคุ้มกัน และไหล่ของวีคที่ทำอาอารมณ์ดีขึ้น。
（หรือก็คือ……）
（ฉันไปเกิดในโลกแห่งเกมงั้นหรือ？）
จังหวะที่รับรู้ถึงคำตอบที่ไม่น่าเชื่อของตัวเอง ความง่วงก็ได้เข้ามาโจมตีอีกครั้งในทันที。
「ริ……โกะ……ฉัน……」
ก่อนที่จะได้พูดอะไร แคลร์ก็ได้ทรุดลง。