[นิยายแปล] ก็แค่ลูกสาวดยุกที่ผ่านทางมา - ตอนที่ 2
Ch.2 – บทแรก ตอนที่2 ชาร์ลอท
Provider : ไม่มีเพจแล้วสบายดีแฮะ
元、落ちこぼれ公爵令嬢です。
บทแรก ตอนที่2 ชาร์ลอท
ชาร์ลอทถูกรับมาเลี้ยงดูตอนที่ชาร์ลอทอายุ5ขวบและแคลร์อายุ6ขวบ。
ชาร์ลอทผู้เป็นลูกจากเมียน้อยของพ่อเบนจามินนั้นอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกลจากเมืองหลวงอย่างสงบเสงี่ยม แต่เมื่อแม่ของชาร์ลอทเสียชีวิตด้วยโรคภัย เธอจึงถูกรับมาเลี้ยงดูในฐานะลูกสาวคนที่สองของตระกูลมัลทีโน่。
เรื่องเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับสังคมชนชั้นสูง แต่การที่มีลูกกับภรรยาอื่นที่อายุแตกต่างกับลูกจากภรรยาหลวงเพียง1ปีนั้น ทำให้เกิดข่าวลือขึ้นในสัมคมชนชั้นสูง。
ด้วยการที่แม่ของแคลร์เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อ1ปีก่อนหน้า จึงไม่ได้มีบรรยากาศรู้สึกถึงการต้อนรับชาร์ลอท。……แต่。
ทุกคนในตระกูล ไม่สิ ในคฤหาสน์ต่างเริ่มชอบชาร์ลอทด้วยการที่เป็นเด็ก ฉลาด น่ารัก สดใส。
เนื่องด้วยสายเลือดทางแม่ดูจะแข็งแกร่ง เธอจึงมีความงามที่ต่างจากพี่น้อง แต่ด้วยผมบลอนด์ฟูฟ่อง รูปร่างที่ผอมเพรียว ดวงตากลมโตที่น่าหลงไหล ไม่ว่าใครจึงมองเธอเป็นสาวงามด้วยเหมือนกัน。
「ท่านพี่แคลร์จะแต่งงานกับท่านอัสเบลสินะคะ。จะกลายเป็นเจ้าหญิงของประเทศนี้จริงๆ…ช่างเหมือนฝันเลยค่ะ！」
เธอพูดคุยกับแคลร์ด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะดั่งเสียงระฆัง พูดในสิ่งที่คิดตรงไปตรงมาอันเป็นเสน่ห์ของเธอ。สำหรับแคลร์แล้ว ชาร์ลอทคือน้องสาวสุดที่รักอย่างไม่ต้องสงสัย。
อย่างไรก็ตาม ด้วยการที่ชาร์ลอทมาจากสามัญชน เธอจึงไม่เป็นที่ชื่นชอบของคุณหนูชนชั้นสูงคนอื่น。
ในงานเลี้ยงน้ำชาที่ทั้ง2พี่น้องไปร่วมด้วยนั้น ชาร์ลอทมักจะร้องไห้เนื่องจากถูกชี้ถึงตัวตนอย่างไม่คาดคิดเสมอ แต่ทุกๆครั้งแคลร์ก็จะปกป้องตลอด。
และเมื่อชาร์ลอทอายุ15ปี ก็ไม่มีใครที่จะรังเกียจตัวตนของชาร์ลอทอีกต่อไป。
（เท่านี้ก็สบายใจ。จะปกป้องน้องสาวที่น่ารักไปตลอดชีวิต）
ทั้งที่แคลร์คิดเช่นนั้น。
แต่ในพิธีศีลจุ่มเมื่อ2เดือนก่อน ความสัมพันธ์ของแคลร์และชาร์ลอทก็เริ่มเปลี่ยนไป。
แม้ว่าจะผ่านไปแล้วถึง2เดือน แต่แคลร์ก็ยังจำวันนั้นได้อย่างแม่นยำ。
พิธีศีลจุ่มได้ถูกจัดขึ้นที่โบสถ์อันเป็นบ้านเกิดของมารดา。แม่ของชาร์ลอทเป็นหญิงชาวเมืองของประเทศข้างเคียงปาฟีท จึงทำพิธีศีลจุ่มขึ้นที่ประเทศปาฟีท。
จังหวะที่ชาร์ลอทก้าวเท้าเข้าสู่น้ำพุ ทั่วบริเวณก็เปลี่ยนเป็นสีขาวสว่างไสว。ทั่วน้ำพุส่องสว่างสีขาวเป็นประกายระยิบระยับจนแคลร์ไม่อาจลืมตาต่อไปได้。
ในเวลาเดียวกัน เหล่าชนชั้นสูงก็ต่างส่งเสียงดีใจ。
「……สีขาว！ ชาร์ลอท ทำได้ดีมาก！！」
พ่อเบนจามินวิ่งไปหาชาร์ลอทและกอดเธอไว้。
สีพลังเวทของชาร์ลอทคือสีขาว ซึ่งจนถึงตอนนี้เป็นสีที่มอบให้ลูกสาวคนโตของตระกูลมัลทีโน่……「สีขาว」แสดงถึงหลักฐานทางสายเลือดที่แข็งแกร่ง。
ในเหล่าราชวงศ์และชนชั้นสูงในนั้น มีเจ้าชายลำดับที่1อัสเบลเป็นพยาน。
แคลร์มองไปอย่างว่างเปล่าในรอยยิ้มที่ชาร์ลอทมีที่จุดศูนย์กลางของแสง ซึ่งเป็นสิ่งที่แคลร์ไม่สามารถเข้าใจได้เมื่อ1ปีก่อน。
「อย่างนี้ ดูเหมือนว่าคู่หมั้นของท่านอัสเบลจะถูกเปลี่ยนจากคุณหนูแคลร์ไปเป็นคุณหนูชาร์ลอทนะเนี่ย。ก็พูดอย่างแน่ใจไม่ได้ แต่ได้ยินมาว่าสนิทกับคุณหนูชาร์ลอทที่โรงเรียนดีเลยนา」
「ถึงจะบอกว่าเป็นตระกูลดยุกก็เถอะ แต่การที่ท่านอัสเบลยอมลำบากมาร่วมพิธีศีลจุ่มของลูกสาวคนที่2เนี่ย ไม่ใช่ว่าชอบคุณหนูชาร์ลอทอยู่หรอกเรอะ」
คำพูดที่ย่ำยีหัวใจเช่นนี้ต่างได้ยินมาจากฝูงชนโดยที่ลืมตัวตนการคงอยู่ของแคลร์。
หลังจากพิธีศีลจุ่มของชาร์ลอท การกลับบ้านเดือนละครั้ง ก็เพิ่มเป็นสัปดาห์ละครั้ง。นั่นเพราะว่าพ่อและเหล่าพี่ชายเริ่มจัดงานเลี้ยงสังสรรค์และงานเลี้ยงน้ำชาทุกสัปดาห์เพื่อแนะนำชาร์ลอทกับเหล่าชนชั้นสูงและผู้ที่ตำแหน่งสูงกว่า。
ในทุกครั้งแคลร์ถูกสั่งให้เข้าร่วมเสมอ。
ทุกคนที่พ่อแนะนำให้รู้จักกับชาร์ลอทนั้น ดั้งเดิมแล้วต่างเป็นคนรู้จักของแคลร์。
แต่ว่า ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว。
เมื่อชาร์ลอทเข้าไปที่โถงงานเลี้ยง สำหรับชาร์ลอทจะมีแต่สายตาน่าอิจฉา ส่วนแคลร์มีแต่สายตาน่าเวทนา。
และพ่อเบนจามินนั้น ทันทีหลังจากพิธีศีลจุ่ม เขาก็จัดให้ชาร์ลอทเป็นผู้อยู่เคียงข้างเจ้าชายลำดับที่1อัสเบลแทนที่แคลร์。
สำหรับอัสเบลแล้ว ดั้งเดิมเขามองชาร์ลอทเป็นน้องสาว จึงไม่ค่อยมีท่าทางดีใจอะไรนัก。
「ทั้งที่เป็นคู่หมั้นของท่านพี่แท้ๆ…ทำไมกัน…ขอโทษด้วยค่ะ」
ตอนแรกชาร์ลอทดูอึดอัด แต่ตอนนี้2เดือนให้หลัง เธอกลับอยู่เคียงข้างอัสเบลอย่างเป็นธรรมชาติ。
แคลร์ซึ่งกลายเป็นดอกไม้ประดับกำแพงได้แต่ยิ้มอยู่อย่างนั้น。
（ใครก็ได้ปลดปล่อยฉันที……）
ทำการหวังอย่างสุดใจว่าวันนั้นจะมาถึง。
―――――
เมื่อแคลร์กลับมาที่หอพักหลังจากพยายามหลบไม่ให้เจอกับเหล่าลูกชายลูกสาวชนชั้นสูงเพื่อนของชาร์ลอทและอัสเบลก็เป็นเวลามืดแล้ว。
ทำการเปิดไฟและเปิดประตูตู้เสื้อผ้า。เปิดกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ใช้ตอนกลับบ้านกลางห้อง。
เลือกเสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้าที่เคลื่อนไหวง่ายและวางไว้บนเตียง。หลีกเลี่ยงชุดเดรสและชุดที่เคลื่อนไหวยาก。
……ก๊อก ก๊อก
ผู้มาเยือนนั่นเอง。
「ค่ะ ท่านใดกันคะ？」
เนื่องจากตอนนี้ไม่อยากพบใครให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ จึงซ่อนสีหน้าเข้าไปใกล้ประตูและตอบอย่างร่าเริง。
「ชาร์ลอทค่ะ ท่านพี่。มีเรื่องจะคุยค่ะ。…เอ่อ ให้เข้าไปได้ไหมคะ？」
ชาร์ลอทน้องสาวต่างแม่นั่นเองที่มาเยี่ยมเยือน。