[นิยายแปล] มีชีวิตสโลว์ไลฟ์ด้วยพร「สร้างหมู่บ้าน」 สุดแกร่ง - ตอนที่ 18
Ch.18 – ดิฉันจะทำพิธีรับพรให้ใครก็ได้ใช่ไหมคะ
Provider : Paradox
* เปลี่ยนจาก นักดาบ –> ผู้ใช้ดาบ , ปรมาจารย์ดาบ –> ผู้เชี่ยวชาญดาบ
เหมือนกับคราวก่อน ผมได้ย้ายกำแพงดินและสร้างมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง เพื่อทำให้พื้นที่ใหม่นี้ถูกล้อมรอบไปด้วยกำแพง
และผมยังได้สร้างตึกแถวและบ่อน้ำด้วยเช่นกัน
ด้วยของพวกนี้ ชาวบ้านกลุ่มใหม่ก็คงจะมีที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมแล้วละนะ
ผมยังคงมีแต้มเหลืออยู่บ้าง เลยตัดสินใจที่จะสร้างโบสถ์ตามที่คู่มือได้แนะนำมา
<<150 แต้มหมู่บ้านจะถูกใช้เพื่อสร้างโบสถ์ ดำเนินการต่อหรือไม่ {ตกลง} || {ปฏิเสธ}>>
ผมได้กดตกลง
หลังจากนั้น โบสถ์หลังเล็กๆหลังหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้นมา ขนาดมันดูค่อนข้างเล็กหากนำไปเทียบกับโบสถ์ที่อื่น แต่สำหรับหมู่บ้านเล็กๆของพวกเราแล้วขนาดนี้ก็น่าจะเหมาะสมแล้วละนะ
“ท่านลุคคะ นี่คือ…”
“ใช่แล้วมิเลีย โบสถ์ยังไงล่ะ”
“…ดิฉันหมายถึง ดิฉันรู้สึกเหมือนกับว่าควรจะเข้าไปภาวนาข้างในโบสถ์นี้น่ะค่ะ”
เหมือนกับมีบางสิ่งได้นำทางเธออยู่ มิเลียได้เข้าไปในโบสถ์
แน่นอนว่าผมก็ได้ตามหลังเธอไปด้วย
ในส่วนของข้างในโบสถ์เองก็เหมือนกับโบสถ์ปกติธรรมดา
มิเลียยังคงเดินต่อไปจนถึงแท่นบูชาที่อยู่ลึกข้างใน หลังจากนั้นเธอก็ได้คุกเข่าลงและสวดภาวนา
ผมได้จ้องมองไปที่เธออย่างใจจดใจจ่อ พอผ่านไปชั่วครู่หนึ่งมิเลียก็ได้เงยหน้าและลืมตาขึ้นมา
“ท่านลุคคะ ดิฉันได้รับพร「ผู้พยากรณ์」อย่างที่ท่านบอกแล้วค่ะ”
“ว้าว เยี่ยมไปเลย!”
ด้วยความที่ผมตกใจเกินไปหน่อย เลยเผลอตะโกนออกมาดังซะจนเสียงสะท้อนไปทั่วห้องบูชาแห่งนี้
“ตอนนี้ดิฉันได้รับพรนี้แล้ว แปลว่าดิฉันจะทำพิธีรับพรให้ใครก็ได้ใช่ไหมคะ”
“ถูกแล้ว ผมคิดว่าพวกเราควรจะไปเรียกใครบางคนที่มีพรแฝงเร้นมานะ …ไม่สิหรือว่าเธออยากจะไปพักก่อนซักหน่อยไหมล่ะ”
“ไม่จำเป็นค่ะ กลับกันเลยดิฉันคิดว่าพวกเรามาลองทำดูให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้กันดีกว่าค่ะ”
ผมยังไม่มีโอกาสได้ใช้สกิลประเมินชาวบ้านกับกลุ่มคนกลุ่มล่าสุด ดังนั้นผมเลยยังไม่รู้ว่าในกลุ่มของพวกเขามีกี่คนที่มีพรแฝงเร้นอยู่
แต่นอกจากนั้นจากชาวบ้านที่ผมได้ตรวจสอบแล้วมีอยู่ 13 คนที่มีพรแฝงเร้นอยู่ และ 5 จาก 13 คนนั้นยังไม่ได้โตเป็นผู้ใหญ่ ดังนั้นตอนนี้จึงเหลือเพียงแค่ 7 คนเท่านั้น ซึ่งเรื่องนี้เป็นเพราะพรจะทำให้ร่างกายรับภาระหนักหนาสาหัสจนเกินไป โดยทั่วไปแล้วจึงแนะนำให้รอจนถึงวัยผู้ใหญ่ก่อนจึงค่อยเข้าพิธีรับพร
“มีอะไรงั้นเหรอครับ หัวหน้าหมู่บ้าน”
กลุ่มคนที่ผมได้เรียกมาดูเหมือนจะค่อนข้างสงสัยเลยทีเดียว ดังนั้นผมจึงเริ่มอธิบายให้ฟัง
“อะไรนะ กระผมเองก็มีพรได้เหรอครับ”
“แต่กระผมจำได้ว่ามีเพียงแต่ขุนนางเท่านั้นที่จะมีพรได้ไม่ใช่เหรอครับ สำหรับพวกเราแล้วที่ไม่ได้เป็นอะไรนอกเหนือจากชาวไร่มารุ่นต่อรุ่น…”
ผมได้รีบปฏิเสธข้อมูลผิดๆของพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“แน่นอนว่า เรื่องสายเลือดเองก็เป็นบทบาทสำคัญในการได้รับพร เช่นเดียวกับประเภทของพรที่จะได้รับ แต่อย่างไรก็ตามสถานะทางสังคมนั้นไม่ได้มีบทบาทที่เกี่ยวข้องกับเรื่องเหล่านี้เลยซักนิด”
“““………”””
ดูเหมือนพวกเขาจะยังดูไม่ค่อยเชื่อซักเท่าไหร่แฮะ
ถ้าเป็นแบบนี้ถ้าใช้ผลลัพธ์แทนคำพูดน่าจะเร็วกว่าละนะ
จากนั้นผมก็ขอให้มิเลียเริ่มทำพิธีรับพรให้กับพวกเขา โดยเริ่มจากคุณบอลแรทที่เป็นน้องชายของคุณเบลริท
“บอลแรทคะ คุณได้รับพร「ผู้ใช้ดาบ」ค่ะ”
“ความรู้สึกนี่มันอะไรกัน กระผมรู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างที่กำลังแทรกซึมเข้ามาในร่างกาย”
ชื่อ : บอลแรท
อายุ : 32 ปี
ความสัมพันธ์ต่อหมู่บ้าน : สูง
อาชีพที่เหมาะสม : ทหาร
พร : นักดาบ
ด้วยสกิลประเมินชาวบ้าน ทำให้ผมสามารถยืนยันได้ว่าวงเล็บที่ล้อมรอบพรของเขาได้หายไปแล้ว
และดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะใช้พรของเขาได้แล้วอีกด้วย
“คุณบอลแรทครับ ช่วยรับดาบนี้ไปด้วยเถอะครับ”
“ท่านแน่ใจจริงๆเหรอครับ หัวหน้าหมู่บ้าน”
“แน่นอนครับ ผมมั่นใจว่าคุณและพรของคุณจะต้องใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ได้มากกว่าผมแน่นอนครับ”
หมู่บ้านของพวกเรายังไม่สามารถสร้างดาบขึ้นมาเองได้ ดังนั้นนอกจากดาบสองเล่มที่เซเลนได้พกติดตัวมาแล้ว ก็มีอีกดาบอีกเล่มนึงที่พวกเรามีซึ่งก็คือเล่มที่ผมได้นำมา
“ได้ยังไงกัน…แม้แต่วิธีการถือดาบอย่างถูกต้องเองก็ยังไม่เคยรู้มาก่อนด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ดันรู้สึกเข้ามือของกระผมอย่างสุดๆ”
หลังจากที่เขาได้รับดาบไป คุณบอลแรทก็ได้กล่าวออกมาอย่างประหลาดใจ
“ขอบพระคุณมากครับ หัวหน้าหมู่บ้าน ถึงแม้กระผมเองจะไม่ได้เป็นหนุ่มสาวอีกแล้วก็ตาม แต่กระผมขอสัญญากับท่านว่าจะฝึกฝนให้หนักให้แข็งแรงพอที่จะปกป้องหมู่บ้านนี้ให้ได้อย่างแน่นอนครับ”
คุณบอลแรทได้ประกาศออกมาเช่นนั้น
หลังจากนั้นมิเลียก็ทำพิธีรับพรให้กับคนอื่นอีก นอกจากอันที่เคยบอกไปแล้วอย่าง —「ความเข้าใจในการผสม」,「การสำรวจเขาวงกต」 และ「พรสวรรค์ด้านวรรณกรรม」—ก็ยังมี「ชาวไร่ผู้เชี่ยวชาญ」, 「กรีนเมจิก」 และ「ผู้ใช้หอก」
ผมไม่เคยได้ยินอะไรอย่าง 「ชาวไร่ผู้เชี่ยวชาญ」มาก่อนแต่ก็เหมือนกับชื่อของมัน มันเป็นพรที่เกี่ยวกับเรื่องการเกษตร ซึ่งพรนี้เป็นของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีอายุ 20 ปี ซึ่งเขาเองก็ทำงานที่แปลงเพาะปลูกอยู่แล้ว ทำให้ไม่จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนอะไรเป็นพิเศษละนะ
「กรีนเมจิก」เป็นพรที่เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ธาตุลมและสภาพอากาศ ถ้าผู้ใช้เชี่ยวชาญในสกิลนี้เพียงพอละก็จะสามารถเรียกฝนออกมาได้อย่างอิสระเลยทีเดียว …นี่คงจะช่วยในการทำฟาร์ม ใช่ไหมนะ
「ผู้ใช้หอก」ก็เป็นเหมือนกับ「ผู้ใช้ดาบ」สำหรับหอก คนที่ได้พรนี้เป็นชายหนุ่มอายุ 15 ปีคนหนึ่ง เขายังคงเด็กอยู่ดังนั้นหากเรามอบหมายหน้าที่เขาให้เป็นยามหรือนักล่า เขาคงจะเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานอย่างแน่นอน