[ นิยายแปล ] สารภาพรักไป99ครั้งก็ยังไม่ไหวงั้นหรอ!? - ตอนที่ 25
“อิชิกิคุง ค คือว่า…. ขอโทษนะที่จู่ๆก็เรียกมา….”
“ม ไม่เลย แต่แรกก็ไม่ได้มีแผนอะไรนอกจากไปอาร์เคดกับเจ้าเคนและทาเคชิอยู่แล้ว”
“ง งั้นหรอ”
ในระยะห่างตอนนี้ เซอิจิมองเห็นความกังวลออกมาจากเธอและเธอก็หน้าแดงด้วย
“ม เมื่อวานน่ะ…ผลลัพธ์คือ….อย่างไงหรอ?”
“อะ อา โดนปฏิเสธมาน่ะ ขอคำแนะนำมาก็แล้วแต่ก็ยังไม่ไหว”
“อย่าง…..นั้นเอง…..ขอโทษนะที่ถามอะไรแบบนั้น…”
“ไม่หรอก ประธานเองก็สนับสนุนด้วยนี่นา….จะอยากรู้ก็ไม่แปลก….”
ระหว่างพูด เซอิจิคิด
ซายากะนั้นคิดอย่างไงตอนเซอิจิไปขอคำแนะนำเรื่องคิริน ซายากะคิดอย่างตอนที่เธอให้คำแนะนำออกมา
ยิ่งคิดไป ก็ยิ่งสมเพชตัวเองที่ไปขอคำแนะนำจากเธอทั้งๆที่ยังไม่มีความรู้สึกของเธอ
“ขอโทษนะ…”
“เอะ ทำไมหรอ??”
“ตอนที่ชั้นมาขอคำแนะนำจากประธานน่ะ ชั้นคิดว่าได้ทำเรื่องที่แย่ที่สุดลงไปซะแล้ว…”
“ม ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย! ฉันน่ะเพราะได้คุยกับเซอิจิคุง…..ก็เลย…..รู้สึกสนุกมากเลยล่ะ…”
“ประธาน…”
ซายากะหน้าแดงยิ่งกว่าเก่าพอพูดออกมา เซอิจิเลยคิด
เธอนั้นชอบตัวเองมากจริงๆ แต่เจ็บใจที่ตัวเองดันไม่รู้ว่าเธอนั้นชอบ
“ถ้าพูดมาถึงตรงนี้ล่ะก็ คงรู้แล้วสินะว่าฉันจะพูดอะไร…”
“อืม….”
เซอิจิตอบสั้นๆและรอคำพูดจากซายากะ
เธอค่อยๆขยับเข้ามาใกล้ๆและหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ เธอยื่นมีมาจับมือเซอิจิและพูดออกมา
“…ชอบค่ะ ได้โปรดคบกันด้วยค่ะ…”
ซายากะเงยหน้าขึ้นมองเซอิจิ ขณะที่ยังจับมืออยู่
เซอิจิหน้าแดงให้กับคำสารภาพรักของซายากะ และเขาก็เบือนหน้าหนี
ตอนนี้เซอิจิมองซายากะเป็นเพียงผู้หญิงคนนึงไปเรียบร้อยแล้ว
มือเล็กๆที่บอบบางของซายากะ ค่อยๆจับมือเขาแบบไม่ยอมปล่อย
“…ประธาน….ขอโทษนะ ถึงจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่ว่า…”
ขณะที่เซอิจิกำลังให้คำตอบ ซายากะก็กอดเขาทันที
“เอ๊ะ! ป ประธาน!?”
เซอิจิตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกระทันหัน
แต่ว่า ซายากะไม่มีท่าที่ว่าจะปล่อย
กลับกัน เธอกอดเขาแน่นขึ้นไปอีก
“เป็นฉัน….ไม่ได้จริงๆหรอ?”
ซายากะที่ได้ยินคำว่า”ขอโทษ”จากเขา ก็เริ่มพุ่งเข้าหาเขาทันที
แรงกดรัดจากเธอทำให้เซอิจิ ทำให้เขารู้สึกได้ถึงอันตรายจากอะไรนุ่มๆ2อันและกลิ่นหอมจากตัวเธอ เขาเลยพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอปล่อย
“ป ประธาน! นี่มันแย่ในหลายๆความหมายเลยนะ! ช่วยปล่อยก่อนได้มั้ย?”
(ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป น้องชายเราตื่นแน่ๆ…)
ขณะที่คิดแบบนั้น เซอิจิจับไหล่ซายากะและพยายามจับออก
แต่ เธอก็ไม่ปล่อย
ซายากะยังคงกอดเซอิจิไว้ด้วยพลังมหาศาลและไม่มีท่าทีว่าจะปล่อย
“ว่าแล้วเชียว ยามาเสะซังดีกว่าสินะ?”
(ทำหน้าแบบนั้นมันผิดกติกาน้าาาา!!!)
เซอิจิมองไปที่หน้าของเธอเห็นเธอทำหน้าเหมือนจะร้องให้เซอิจิเลยกรีดร้องออกมาในใจ
เพราะพฤติกรรมแปลกๆที่ดูรุนแรงกว่าปกติของประธาน เซอิจิพยายามหาทางออกจากสถานการณ์แบบนี้ต่อไป แต่เธอก็ไม่ปล่อย
ในเวลาต่อมา เซอิจิเผลอใส่พลังมากไปและทำให้ทั้งคู่ลื่นล้ม
“อุหวา!”
“คิย้า!”
เซอิจิล้มลงไปโดยมีโต๊ะเก้าอี้อยู่รอบๆ
“เจ็บๆๆ ประธาน…ไม่เป็นอะไรใช่…มั้ย!”
ซายากะล้มลงมาบนตัวของเซอิจิ ในสายตาของเซอิจิตอนนี้คือหน้าอกนุ่มๆของซายากะที่กดทับเขา
ถึงไม่ได้ตั้งใจจะมองก็เถอะ แต่เพราะแรงกระแทกของตอนล้มลงทำให้เลี่ยงไม่ได้ และเขาก็ใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว
“อูว เจ็บๆ อะ เซอิจิคุง ขอโทษนะ”
“มะ ไม่หรอก ถ ถ้าประธานไม่เป็นอะไร….ก็ดีแล้วล่ะ”
ซายากะคร่อมอยู่บนตัวเซอิจิ
ทำให้เป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากกว่าเก่าอีก
ในเวลานี้ ก้อนนุ่มๆ2ก้อนนั้นของซายากะแทบจะกดลงบนใบหน้าของเซอิจิทำให้เขาลืมตาไม่ได้
“อ เอ่อ ประธานอาจจะเข้าใจผิดไปนะ แต่ชั้นอยากขอเวลาคิดอีกสักนิดหน่อยน่ะ”
“เอะ….”
“แล้วก็ จริงๆแล้ว ชั้นคิดว่า ชั้นยังชอบยามาเสะซัง ยังตัดออกจากใจไปไม่ได้ เลยอยากให้รออีกสักหน่อย…”
ซายากะกอดเซอิจิทั้งๆอย่างนั้น
เธอคิดว่าจะถูกปฏิเสธ แต่จริงๆแล้วเขาคิดเรื่องของเธออย่างจริงจัง
แค่เขามองมาที่เธอ เธอก็ดีใจมากแล้ว
“ขอบคุณนะ…ขอโทษที่อยู่ดีๆก็พูดอะไรแปลกๆออกไปเมื่อวาน”
“ถ ถ้าเข้าใจแล้วล่ะก็ ช่วยปล่อยก่อนได้มั้ย! แย่แน่! แบบนี้แย่แน่!!”
จากคำพูดของเซอิจิ ทำให้ซายากะเข้าใจกับสถานการณ์ปัจจุบัน
ทำไมเซอิจิถึงผลีผลามแบบนี้พอมาคิดดูก็เข้าใจ
ถ้าปล่อยเขาไป ก็แก้ไขปัญหาได้
แต่ว่า เธอตอนนี้อยากให้เขาคิดเรื่องของเธอมากขึ้นมาสักนิดก็ดี
และซายากะก็ กอดเขาแน่นกว่าเดิมอีก
“เอ๋! ท ทำไม!! ขอร้องล่ะ! ถ้าไม่รีบปล่อย ชั้นจะ…”
“จะเกิดอะไรขึ้นกันน้า? ฟุฟุ เน่ จะเกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นหรอ?”
“ป ประธาน?”
ซายากะพูดมาออกมาอย่างซุกซนด้วยใบหน้าแบบปีศาจตัวน้อย
เซอิจิเริ่มมึนงงกับท่าทางของซายากะที่ไม่เหมือนปกติ
แต่เพราะขีดจำกัดเขาใกล้จะหมดแล้ว เซอิจิจึงใช้แรงเฮือกสุดท้ายของเขาเพื่อจะดันซายากะออกไป
“ขอโทษนะ! ประธาน!!”
“เอะ…คิย้า!”
เซอิจิหลุดออกมาจากประธานและพยายามลุกขึ้น
แต่ว่า เพราะทำให้โต๊ะที่อยู่รอบๆล้มลง ทำให้เขาเสียการทรงตัว
แล้วก็….
“อุหวา! เชี่ยแล้ว!!”
“คิย้าา!”
ทั้งคู่ที่เสียการทรงตัวล้มไปอีกครั้ง
แต่ว่า ครั้งนี้ตำแหน่งของทั้งคู่เปลี่ยนไป
กลายเป็นเซอิจิที่คร่อมอยู่บนซายากะและดูเหมือนกับเขาบังคับเธอลงไป
จากนั้นประตูของห้องก็ถูกเปิดออก