[นิยายแปล] ก็แค่ลูกสาวดยุกที่ผ่านทางมา - ตอนที่ 32
Ch.32 – บทแรก ตอนที่32 ความรู้สึกถึงอันตราย
Provider : ไม่มีเพจแล้วสบายดีแฮะ
元、落ちこぼれ公爵令嬢です。
บทแรก ตอนที่32 ความรู้สึกถึงอันตราย
ในคืนของวันนั้น。
แคลร์ถูกชวนให้อยู่ที่ห้องส่วนตัวของรุยในราชวัง。
「วันนี้มีอะไรหลายๆอย่างคงเหนื่อยล่ะเนอะ。เนื่องจากบอกคุณอิซาเบล่าไปแล้วดังนั้นก็อยู่ในห้องส่วนตัวของฉันไปตามสบาย。เพราะห้องรับแขกของราชวังไม่ว่างเต็มไปด้วยเหล่าชนชั้นสูงห่างไกลที่มาร่วมงานเลี้ยงนั่นล่ะน้า」
รุยบอกมาเช่นนั้นขณะที่กำลังนำทาง。
ห้องนั้นอยู่มุมในสุดของราชวัง。นอกจากนี้ยังมีทหารยามอยู่ด้วย。
「ข้างหน้านี้คือห้องของราชวงศ์。แล้วก็ คีสอยู่ห้องข้างๆ ห้องตรงข้ามก็เป็นของโดนี่」
「อยู่ใกล้ๆกันเนี่ย ยังไงดีล่ะ ดูสนุกดีเนอะ」
ตามการปฏิบัติหน้าที่แล้ว เป็นการจัดห้องที่เข้มงวด。แต่เมื่อคิดถึงว่าคน4คนที่สนิทกันอยู่ใกล้กัน มันก็เป็นความรู้สึกที่แตกต่างออกไป。
「อื้ม。ไปรวมตัวดื่มกันที่ห้องของคีสเสมอๆเลยล่ะ。……เชิญ」
ห้องของรุยนั้นก็ตรงตามที่แคลร์คิดไว้ เป็นห้องจัดง่ายๆไม่มีอะไรที่ไร้ประโยชน์。
เมื่อรุยนำทางแคลร์ไปนั่งที่โซฟา รุยก็ไปเปิดตู้เสื้อผ้าเอาชุดที่เคลื่อนไหวง่ายมาให้ยืม。
「รุย ขอบคุณนะ……แต่ว่า ไม่ต้องกลับไปคุ้มกันที่งานเลี้ยงนี่ดีแล้วเหรอ？」
รุยตอบกลับขณะที่กำลังชงชาอยู่ในห้องครัวเล็กๆ。
「ถ้ามีคีสกับโดนี่อยู่ก็ไม่มีปัญหาหรอก。นอกจากนี้ การที่ความปลอดภัยของแคลร์ถูกการันตี นั่นจะทำให้วีครู้สึกโล่งใจซะอีก。……แคลร์เองก็น่าจะรู้นี่นา ว่าเบื้องหลังงานเลี้ยงนั้นมีอะไรหลายๆอย่าง」
เมื่อพูดดังนั้นรุยก็หยิบเหยือกน้ำผึ้งขึ้นมา。
「แคลร์ชอบหวานๆสินะ」
「หุหุ。รุยยังคงตรงไปตรงมาเหมือนเช่นเดิมเนอะ」
แม้จะพึ่งพบกันได้ไม่กี่เดือน แต่รุยนั้นรู้จักแคลร์ดี。
แคลร์เองก็มีความสุขที่ได้ใกล้ชิดกับรุยที่ในตอนแรกนั้นดูคูลแต่เมื่อใกล้ชิดกันก็พบว่าอ่อนโยน。
「พูดถึงงานเลี้ยง」
แคลร์นึกถึงเรื่องที่เจอเมื่อกี๊ขึ้นมา。
「รุย รู้จักตระกูลเอิร์ลมีดไหม？ ที่ห้องโถงงานเลี้ยงถูกเรียกด้วยล่ะ」
「อื้ม。เป็นตระกูลเอิร์ลที่มีประวัติศาสตร์มายาวนานของประเทศปาฟีท มีดินแดนอยู่ทางเหนือน่ะ。รู้สึกว่าหัวหน้าตระกูลรุ่นก่อน หัวหน้าตระกูลรุ่นปัจจุบัน และลูกอีก2คน จะถูกเชิญมางานเลี้ยงในวันนี้นะ。……มีอะไรงั้นรึ？」
รุยพยักหน้าและก็ตอบมาเช่นนั้น。
「ก็อยู่ดีๆมาบอกว่า แม่ของเธอเสียเมื่อตอนยังเด็กมากสินะ ถึงกับตกใจเลยล่ะ」
จังหวะนั้นในทันที สีหน้าของรุยก็เปลี่ยนไป。
「……แคลร์！ ไม่ได้ถูกจับมือใช่ไหม！？」
รุยผู้ซึ่งสงบอยู่เสมอวางแก้วในมือลงและไปจับมือของแคลร์。
「？ ค่ะ ก็ไม่นะ。เพราะบอกไปว่ามีธุระ เลยแยกออกมาทั้งอย่างนั้น ไม่มีเวลาจับหรอก」
「……งั้นหรือ」
รุยมีสีหน้าโล่งใจและเอามือกุมอก。จากนั้นก็พูดว่า。
「แคลร์。ตระกูลเอิร์ลมีด เป็นตระกูลเก่าแก่ที่มีเชื้อสายของราชวงศ์ประเทศปาฟีทน่ะ。แต่ว่าถูกลดตำแหน่งเนื่องจากเรื่องอื้อฉาวเมื่ออดีต。สิ่งที่อยากให้ระวังเหนือสิ่งอื่นใดเลยก็คือ ทักษะเวทพิเศษที่ลูกชายคนโตมีมาหลายชั่วอายุคน。นั่นก็คือการผสมพลังเวทตัวเองกับพลังเวทอีกฝ่าย เพื่อทำให้ไม่สามารถแสดงผลได้。」
「เรื่องอย่างนั้นทำได้ด้วยเหรอ？」
「ได้สิ。ถ้าเป็นลูกชายคนโตของตระกูลเอิร์ลมีดแล้วละก็」
ก๊อก ก๊อก。
จังหวะที่ได้ยินเรื่องพวกนี้ ประตูห้องก็มีเสียงเคาะขึ้นมา。
รุยวางแก้วชาในมือลงและทำการลุกขึ้น。
「เรื่องหลังจากนี้ ไว้คุยพร้อมกันทุกคนดีกว่าเนอะ」
ผู้ที่มาหาก็คือวีคและคีสที่เสร็จสิ้นหน้าที่ในงานเลี้ยงแล้ว。
「โดนี่ล่ะ เกิดอะไรขึ้นหรือ？」
คงเพราะเมื่อเสร็จสิ้นงานเลี้ยง เลยรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและวิ่งมา。
วีคที่ผมยังเปียกอยู่จึงตอบคำถามที่แคลร์สงสัย。
「ออกไปเที่ยวเล่นต่อกับพวกคุณหนูนะสิ」
「ยังไงก็เข้ามาก่อนละกัน。เมื่อกี๊ได้ยินอะไรน่าสนใจจากแคลร์มาด้วย」
จากนั้นรุยก็ดึงทั้ง2คนเข้ามาในห้อง。
―――――
「……ตระกูลเอิร์ลมีด งั้นรึ？」
หลังจากฟังเรื่องราวจากแคลร์ วีคก็พูดขึ้นมาและหยุดเงียบ。
คีสกับรุยก็ดูจริงจังเหมือนกับคาดคะเนอะไรออก。
หลังจากอยู่ในความเงียบซักพัก แคลร์ก็ถูกถามขึ้นมา。
「แคลร์ ร่ายพรป้องกันใส่ตัวเองได้ไหม？」
「ก็ได้นะ……แต่ไม่ได้ป้องกันสมบูรณ์แบบเหมือนกับของรุย。ประมาณ60％ล่ะมั้ง」
พรป้องกันนั้นเป็นเวทมนตร์ง่ายๆ แต่ก็แตกต่างกันในแต่ละคน ด้วยพลังเวทที่มี ความชำนาญที่มี。
สำหรับพรป้องกันของแคลร์นั้น แน่นอน ขาดความชำนาญนั่นเอง。
「ตระกูลเอิร์ลมีดดั้งเดิมแล้วเป็นตระกูลสาขาของราชวงศ์。แต่ว่าเมื่อ100กว่าปีที่แล้วถูกลดจากตระกูลดยุกไปเป็นตระกูลเอิร์ล เนื่องจากวางแผนกบฏต่อราชวงศ์。ตอนเหตุการณ์การล่มสลายของประเทศลินเดลที่ได้มีการสืบสวนอย่างลับๆว่าใครเป็นผู้ช่วยตระกูลมาร์คกราฟ ไม่รู้ทำไมถึงมีเพียงตระกูลเอิร์ลมีดที่ไม่อยู่ในการสืบสวน。……นั่นล่ะอำนาจของตระกูลนั้น。」
แม้แคลร์จะเพียงแค่ได้ยิน แต่มันก็ทำให้หนาวไปจนถึงกระดูกสันหลัง。
「『ร่วมพลังเวท』ที่ตระกูลเอิร์ลมีดมีนั้นเป็นปัญหาพอตัว。ถ้ามีพลังเวทแตกต่างกันไม่มาก จะถูกแทรกแซงพลังเวทจากฝ่ายตรงข้ามได้」
รุยพยักหน้าให้คำพูดของวีคและทำการอธิบาย。
「ดังนั้น เมื่อพวกเราจะแตะต้องตัวกับลูกชายคนโตของตระกูลเอิร์ลมีด จึงต้องร่ายพรป้องกันใส่ตัวเองก่อน。ในกรณีที่ถูกทำลายลง จำเป็นต้องร่ายใหม่ทุกครั้งอย่างเด็ดขาดที่สุด」
「ถ้าช่วงเวลาสงบสุขตามปกติคงไม่มีปัญหาหรอก แต่ตระกูลเอิร์ลมีดคงรู้แล้วว่าแคลร์เป็นผู้ชำระล้างทอร์นาโด。และ เสียงที่เรียกมาในตอนนั้น……。คงต้องคิดหาวิธีรับมือให้ได้」
แววตาของวีคนั้นดูดุดัน。
「แคลร์」
「ค่ะ」
「ตอนนี้เจ้าเป็นว่าที่คู่สมรสของเราอย่างเป็นทางการแล้ว。แม้จะต้องอยู่แยกกันจนกว่าแต่งงาน แต่จะมีห้องของตัวเองในราชวังด้วย และจะได้รับการฝึกพิเศษ」
แคลร์เองก็นึกเรื่องที่คุยกันเมื่อไม่นานนี้ออก แต่การแสดงสีหน้าของวีคก็ยังไม่เปลี่ยนไป แม้จะในฐานะเจ้าชายลำดับที่1ก็ตามที。และวีคก็พูดต่อ。
「อยากให้มีห้องของตัวเองในราชวัง และอยากให้ได้รับการฝึกทักษะป้องกันตัวทุกอย่างเวลาต่อการกับนักเวท」
「ถ้าเพื่อแคลร์แล้วนั่นก็ดีนะ。แล้วผู้คุ้มกันเอายังไง」
คีสถามขึ้นมา。
「สำหรับในตอนนี้ ถ้าอยู่ในราชวังก็คงไม่มีปัญหา。ในสถานการณ์ฉุกเฉินก็ใช้เวทเคลื่อนย้ายเอา」
「เข้าใจแล้วล่ะ」
แคลร์ที่เข้าใจสถานการณ์ได้ทำการพยักหน้า。
คีสที่มองทั้ง2คนพูดคุยกันได้เกาหัวแกรกๆแล้วพูดขึ้นมาว่า。
「แบบว่า ยังไงดีล่ะ……ได้ยินมาว่าอุตส่าห์ปรับความเข้าใจตรงกันทั้งที แต่ไม่มีบรรยากาศหวานๆกันเลยแฮะ」
「ก็บอกแล้วไง。ว่าไม่ต้องกังวลอะไรมากไป」
รุยจ้องมองคีสด้วยสายตาเย็นชา。
แคลร์กับวีคมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ。
―――――
「……นั่นคือรายงานทั้งหมดครับ」
ในห้องรับแขกของราชวังที่ถูกกำหนดให้เป็นที่อยู่ของตระกูลเอิร์ลมีด ได้มีคน4คนมารวมตัวกัน。
「อย่างที่คิด คุณแคลร์เป็นคุณหนูของตระกูลมัลทีโน่・หญิงกล้าแห่งประเทศนอสตันรึ。นี่คงจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก」
ดีออนและดีอาน่าได้รายงานกับปู่ผู้มีหน้าตาที่เคร่งขรึมและเป็นหัวหน้าตระกูลรุ่นที่แล้ว。
「แถมถ้าได้รับศีลจุ่มมาแล้ว ก็ต้องรู้ว่าต้นกำเนิดของแม่นั้นมาจากที่ไหน。……แต่คงจะยังไม่รู้มาถึงตระกูลของทางเรา。แต่ว่าท่านพ่อ ทายาทของประเทศลินเดลเนี่ย กลายมาเป็นกำแพงที่แตกต่างจากที่กังวลกันในตอนแรกเลยนะครับ。ใครจะไปคิด ว่าจะมายังประเทศปาฟีทก่อนที่พวกเราจะรู้ตัวซะอีก แถมยังมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับราชวงศ์ด้วย」
หัวหน้าตระกูลรุ่นปัจจุบันมีความเห็นเดียวกัน。
「พลังเวทที่ชำระล้างทอร์นาโดขนาดใหญ่ยักษ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในแทบพริบตา。คุณแคลร์คงกลายเป็นโล่ที่แข็งแกร่งของราชวงศ์。นั่นหมายความว่า ตราบใดที่คุณแคลร์ยังอยู่ ทางเราจะไม่มีทางได้ครองบัลลังก์」
「ท่านปู่ ท่านพ่อ。ใช้ทักษะเวทของผมเป็นยังไงครับ。ถ้าร่วมพลังเวทกันละก็……」
「เจ้าบ้า。ไอ้นั่นมันเหมือนดาบ2คม。ไม่ใช่สิ่งที่จะใช้อย่างไม่ต้องคิดโดยที่ยังไม่รู้สีพลังเวทของคุณแคลร์。เจ้าจะโดนกลืนกินเอาซะแทน」
หัวหน้าตระกูลรุ่นที่แล้วห้ามข้อเสนอของดีออนอย่างรุนแรง。
「……ขอโทษด้วยครับ」
ข้างๆดีออนที่กำลังตัวลีบอยู่ในตอนนี้ มีดีอาน่ากำลังทาสีเล็บของตัวเองอยู่。
ฟู่ เมื่อเป่าเล็บและวางขวดลงบนโต๊ะก็ได้พูดขึ้นมาว่า。
「ท่านปู่ ถ้างั้นละก็ให้หนูไปจับตาใกล้ชิดคุณแคลร์สิ。ใช้ความเป็นเพื่อนวางกับดักเอาก็ได้」
「ไม่ เจ้าคงไม่ไหว。ถ้าจะส่งใครไปคงต้องเป็นดีออนมากกว่า」
「……อืม。อย่างนั้นก็ดี」
หัวหน้าตระกูลรุ่นที่แล้วพยักหน้าเห็นด้วย