[นิยายแปล] ก็แค่ลูกสาวดยุกที่ผ่านทางมา - ตอนที่ 34
Ch.34 – บทแรก ตอนที่34 ผิดพลาด
Provider : กลุ่มลับหาตัง
元、落ちこぼれ公爵令嬢です。
บทแรก ตอนที่34 ผิดพลาด
ในเวลาเดียวกันนั้น。คีสกับโดนี่ก็ทำงานเอกสารอยู่ในห้องทำงานของวีคที่ราชวัง。
「สำหรับร่วมพลังเวทของตระกูลมีดที่ใครๆต่างระมัดระวังเนี่ยมันก็ใกล้เคียงกับเวทเสน่ห์ แต่ว่า……。แคลร์ที่มีพลังเวททรงพลังเป็นอย่างมากต้องคอยระวังด้วยหรือ」
คีสดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจ。
「ไม่ใช่นะ นั่นน่ะ」
โดนี่พูดเช่นนั้นขณะที่กำลังทำงานไปอย่างเบื่อๆ。ตรงกันข้ามกับน้ำเสียงที่ดูอ่อนล้า มือของเขานั้นกระฉับกระเฉงเร่งความเร็วเต็มที่。
「คีส ที่ต้องระวังน่ะคือตัวดีออนต่างหาก。ในกรณีที่ต่างกันมากเกินไป ไอ้ที่อันตรายน่ะไม่ใช่แคลร์ แต่เป็นฝ่ายตรงข้ามต่างหาก」
―――――
ช่วงบ่าย。แคลร์พึ่งทานอาหารเที่ยงเสร็จและกำลังมุ่งหน้าไปชั้นเรียนทักษะเวทส่วนตัว。
「คุณ แคลร์・มัลทีโน่ สินะ。ก่อนหน้านี้จำได้รึเปล่าว่าเคยเจอกันที่งานลี้ยง？」
คงจะรอช่วงแคลร์อยู่เพียงลำพัง。ดีออนจึงทำการพูดมาเช่นนั้น。
「ค่ะ……。ฉันกำลังรีบไปคาบเรียนช่วงบ่ายน่ะ」
แคลร์ทำการระมัดระวัง。
เติมเต็มรอบผิวร่างกายด้วยพลังเวท เผื่อพรป้องกันพังลงจะได้ร่ายใหม่ในทันที。
（ไม่เป็นไร。ถ้าทำตามที่ฝึกกับรุยเมื่อวานละก็）
「ทำอะไรกันอยู่เหรอ」
ตรงนั้นเอง ลิเดียร์ที่ถูกปล่อยให้อยู่ที่ห้องอาหารเที่ยงก็ปรากฏตัวขึ้นมา。ซึ่งดูเหมือนจะแอบปกป้องแคลร์อย่างเงียบๆอยู่。
「ท่านแคลร์เป็นคู่หมั้นของฝ่าบาทวีค เจ้าชายลำดับที่1ของประเทศปาฟีท。การที่ส่งเสียงเรียกตอนที่อยู่คนเดียวขณะที่ฝ่าบาทไม่อยู่ด้วยเนี่ย คงจะลืมมารยาทของลูกชายชั้นสูงไปรึเปล่าเอ่ย？」
「โอ๊ะ……คุณลิเดียร์แห่งตระกูลมาร์ควิสแกรูล。ไม่นี่ ผมไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ。น่าจะรู้นี่นา ก็แค่เรียกคุยด้วย」
ดีออนที่ประหลาดใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของลิเดียร์ได้ดึงมือทั้ง2ข้างกลับมา。
จากนั้นก็ยิ้มให้แคลร์และหายไปอีกทาง。
「……ทันทีทันใดเลยนะเนี่ย ท่านแคลร์」
「นั่นสิ。ขอบคุณที่มานะ。โล่งใจขึ้นเยอะเลยล่ะ」
แคลร์จับมือของลิเดียร์ขณะกล่าวขอบคุณ。
「จะเดินไปด้วยจนถึงห้องบรรยายชั้นเรียนส่วนตัวนะ」
สุดท้ายแล้วลิเดียร์ก็ต้องเดินไปด้วยจนถึงห้องบรรยายที่แคลร์จะใช้ในตอนบ่าย。
「ท่านลิเดียร์。สงสัยจังว่าจะรู้ได้ง่ายๆเลยไหมว่ามีคนใช้ร่วมพลังเวท？」
ขณะที่เดินอยู่ในโรงเรียน แคลร์ก็ถามขึ้นมาเช่นนั้น。
「จะรู้สึกว่ามีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในกระแสพลังเวทน่ะ。แน่นอน เราไม่เคยมีประสบการณ์หรอก……ก็แค่คาดเดา แต่อีกไม่นานคงจะได้รู้แน่」
ในที่สุดทั้ง2ก็มาถึงหน้าห้องบรรยาย。ถ้าเปิดประตูก็น่าจะพบกับนักเวทที่จะมาบรรยายรออยู่。
「แล้วจะมาอีกนะ」
「ขอบคุณค่ะ ท่านลิเดียร์」
ลิเดียร์ยิ้มราวกับบอกว่า นี่คงจะไม่เป็นอะไรแล้ว และก็แยกตัวออกไป。
เมื่อมองดูลิเดียร์หายไป แคลร์ก็เอามือแตะประตูและได้ยินเสียงกระซิบที่ข้างหู。
「ทั้งที่พึ่งพบกันแท้ๆ ขอโทษด้วยนะ。ก็อยากจะใช้เวลาค้นคว้าหาข้อมูลอีกซักหน่อย แต่ว่าท่านรุยก็จะมาอยู่ด้วยตั้งแต่พรุ่งนี้แล้วนี่สิ」
ในจังหวะนั้นก็ได้รู้ตัวว่ามือถูกจับอยู่。
เปรี๊ยะ ความรู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้ารุนแรงไหลในร่างกายของแคลร์。
มือของแคลร์ถูกจับโดยดีออนที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนนั่นเอง。
ดวงตาของเขาเป็นสีแดง แค่มองผ่านๆก็รู้เลยว่ากำลังจะใช้ทักษะเวทที่รุนแรง。
（พรป้องกันถูกทำลาย！）
ดีออนใส่พลังลงในมืออีกครั้งก่อนที่แคลร์จะได้คิดอะไรต่อ。
（นี่มัน แย่แล้วแฮะ……）
（พรป้องกัน……ไม่ทัน……）
จังหวะที่กำลังจินตนาการถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ที่มือของแคลร์ก็มีแสงแว๊บออกมา เกิดเป็นสีขาวบริสุทธิ์ห่อหุ้มไปทั่วบริเวณ。จังหวะเดียวกันก็มีแรงกระแทกอย่างรุนแรงในร่างกายของดีออน。
（……！）
แคลร์เตรียมพร้อมรับมือเต็มที่แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น。
เมื่อลืมตาที่ปิดไปอย่างหวาดกลัวขึ้นมา ก็พบว่าดีออนทรุดลงจากการลอยไปกระแทกกับกำแพง。
「เอ๋……？」
แคลร์ไม่เข้าใจซักนิดว่าเกิดอะไรขึ้น。
「พลังเวทเมื่อกี๊มันอะไรกัน！」
แรงกระแทกค่อนข้างรุนแรงจนนักเวทรีบออกมาจากห้องบรรยาย。
「อาจารย์……เอ่อ……」
「เป็นอะไรไหม ท่านแคลร์。……อะเร๊ะ？ นี่มันผู้ใช้เวทเสน่ห์ไม่ใช่รึไง」
ที่ทางเดินนั้นมีดีออนที่นอนสลบไสลไม่รู้ตัวโดยที่ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นอยู่。
―――――
「เป็นอะไรไหม แคลร์！」
หลังรู้ข่าว วีคกับลิเดียร์ก็รีบมาที่ห้องบรรยาย。
「ค่ะ……。ฉันไม่เป็นอะไร」
แคลร์ตอบด้วยน้ำเสียงขอโทษไปในตัว。
ดีออนที่หมดสตินั้นได้นอนอยู่บนเตียงชั่วคราวในห้องบรรยาย。
「เมื่อกี๊ได้ดูพลังเวทที่ไหลในมือของเขา แต่ว่า……。ดูเหมือนคุณแคลร์จะสะท้อนเวทเสน่ห์ของเขาไป」
วีคที่ได้ยินจากปากของ เชน(チェインズ)นักเวทในโรงเรียน ก็ถึงกับเบิกตากว้างอย่างประหลาดใจ ขณะที่ลิเดียร์หัวเราะคิกคัก。
「นี่รึความหมายของรุยที่บอกว่าพรป้องกันเพื่อดีออน……」
วีคมองทอดสายตาออกไปไกล。
「ร่วมพลังเวทของของตระกูลเอิร์ลมีดนั้นเป็นทักษะที่อันตรายสุดๆ。ในกรณีที่อีกฝ่ายมีพลังเวทมากกว่าตัวเองมากเกินไป ไม่ใช่แค่เข้าไปแทรกแซงไม่ได้เท่านั้น แต่ยังโดนสะท้อนกลับมาด้วย。หลังจากนี้ถึงแม้เขาจะตื่นขึ้นมา พลังเวทก็ยังคงร่วมกับคุณแคลร์ไปตลอดชีวิต」
เชนทำการอธิบายเพิ่มต่อ。
「……อะไรกัน！」
แคลร์ตกใจ。
（ถึงแม้เขาสมควรที่จะได้รับผลการกระทำ……แต่เมื่อคิดถึงอนาคตแล้ว เรียกได้ว่าไม่มีเลยทีเดียว！）
「ขอพูดเพื่อให้แน่ใจ แต่แคลร์ไม่ต้องไปรู้สึกรับผิดชอบเรื่องนี้หรอก」
「ใช่แล้ว。ท่านดีออนที่เป็นไอ้งี่เง่านั่นล่ะที่ผิดเอง」
วีคและลิเดียร์ต่างพูดตามกันมาเช่นนั้น。
「ถ้าเรื่องยังเป็นอย่างนี้ต่อไปคงจะมีปัญหาภายใน。คนที่ยิงเวทเสน่ห์ใส่คู่หมั้นของเจ้าชาย ถึงแม้จะเป็นตระกูลราชวงศ์ก็ต้องจัดการ。ก็นะ……อีกฝั่งเหมือนกับก่ออาชญากรรมนี่นา」
แม้คำพูดจะดูจริงจัง แต่วีคกับดูดีใจ。
「เท่านี้ จะได้ลงดาบสอบสวนตระกูลเอิร์ลมีด ที่ได้สิทธิ์พิเศษรอดพ้นเหตุการณ์ประเทศลินเดลก็มาถึง」